Stanisława Abłamowicz-Meyerowa
(10 czerwca 1876 Kraków – 14 stycznia 1948 Kraków)
pianistka, pedagog
biogram
Naukę gry na fortepianie rozpoczęła pod kierunkiem ojca, a kontynuowała u Władysława Żeleńskiego i Bolesława Domaniewskiego w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie.
Zamieszkała w Brodach na Wołyniu, prowadziła Towarzystwo Muzyczne i jego szkołę muzyczną.
Po powrocie do Krakowa zaangażowała się w ruch koncertowy, jednocześnie rozwijała umiejętności gry na fortepianie u J. Lalewicza, a teoretyczne u Feliksa Nowowiejskiego. Podczas II wojny światowej organizowała w swoim mieszkaniu w Dębnikach konspiracyjne koncerty.
Była cenioną kameralistką, założycielką kilku zespołów kameralnych, grała ponadto w wielkim repertuarze koncertowym. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.
kalendarium
1894 – uzyskała dyplom w Konserwatorium
1897-1909 - przebywała w Brodach
1909 - powróciła do Krakowa
1914-1929, 1948 - prowadziła klasę fortepianu Instytutu Muzycznego w Krakowie
1946 – odbył się w Krakowie jubileusz 50-lecia Jej pracy artystycznej
źródła:
Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000
Leksykon polskich muzyków pedagogów, Kraków 2007