Dzisiejsza data:

ul. Siemomysła 37

           Parafia św. Kingi została utworzona i erygowana przez kardynała F. Macharskiego w 2001, obejmuje część Podgórza i Woli Duchackej. Już wcześniej z inicjatywy kardynała Macharskiego zadecydowano, że działka pod budowę kościoła parafialnego na tym osiedlu zostanie przekazana nowej parafii bezpłatnie.

            Kościół św. Kingi wzniesiono na niedużym placu, w miejscu gdzie spotykają się ulice Siemomysła i Dauna, wśród istniejącej już zabudowy mieszkalnej. Projekt przygotowali dwaj architekci - Krzysztof Ingarden i Jacek Ewý. Na te nazwiska warto zwrócić uwagę – pracownia architektoniczna „Ingarden i Ewý”, założona w 1998, dla Krakowa stworzyła wiele wspaniałych obiektów, które znamy i widujemy na codzień – Bunkier Sztuki, Muzeum Mangha czy Centrum Kongresowe ICE.

            Budowa nowego kościoła rozpoczęła się w 2000, na czas jej trwania postawiono tymczasową kaplicę dla parafian. W latach 2002 – 2003 parafia dokupiła jeszcze w pobliżu nieduży plac i stary pawilon handlowy – wyremontowany lokal przeznaczono na plebanię i świetlicę. W kolejnych latach położono fundamenty, wzniesiono stalowe konstrukcje ścian, dwukondygnacyjny budynek zakrystii na tyłach kościoła i stalowe konstrukcje dachu, a następnie okna (które stanowią ważny element ścian kościoła), prace wykończeniowe i oświetlenie. W 2007 kościół został uroczyście poświęcony przez kardynała S. Dziwisza, ale w kolejnych latach jeszcze kontynuowano liczne prace wykończeniowe oraz wyposażenie świątyni.

            Kościół zbudowany jest na owalnym planie, od strony prezbiterium przylega do niego prostokątny budynek zakrystii. Elewacja zewnętrzna w całości została otynkowana na intensywny czerwony kolor i opracowana tak, że mury kościoła wyglądają jakby zostały zbudowane z czerwonej, surowej cegły. Górne partie owalnej bryły kościoła są w całości przeszklone – powyżej połowy wysokości kościoła kończy się mur i już do samego dachu wstawione są ściany z prostokątnych okien. Od frontu umieszczone jest prostokątne wejście z masywnymi, metalowymi drzwiami, a nad nim wykonane w murze duże, okrągłe okno z widocznym od wewnątrz witrażem, przedstawiającym Matkę Boską Częstochowską. Powyżej, już na tle szklanej ściany umieszczony jest duży krzyż.

            Wnętrze kościoła to jedna przestrzeń bez wydzielanych naw. Jest bardzo przejrzyste i jasne – przez przeszklone górne partie wpada mnóstwo światła, a dodatkowo działają otynkowane na jednolity, jasnobeżowy kolor ściany i oszczędność w wyposażeniu i dekoracji. Od strony prezbiterium ustawiona jest dodatkowa ściana, tworząca dwa lekko dopasowane do owalnego kształtu murów skrzydła. Po drugiej stronie kościoła - nad wejściem głównym umieszczony jest chór muzyczny.

            Nad całością góruje sufit, rozwiązany bardzo nowocześnie i efektownie. Pierwsze plany przewidywały wykonanie sufitu z giętego na mokro karton gipsu – ale ostatecznie zmieniono tą koncepcję. Firma specjalizująca się w takich konstrukcjach wykonała owalny sufit napinany, umieszczony na specjalnej konstrukcji, tworzony przez 12 pasów o długości od około 10 do 19 m, połączonych ze sobą specjalnymi profilami. Całość ma intensywny niebieski kolor i tworzy ciekawy efekt trójwymiarowości i swoim kształtem nawiązuje do konstrukcji ołtarza wykonanego na wizytę Papieża Jana Pawła II na krakowskich Błoniach.

            Wystrój kościoła jest bardzo jednolity. Wszystkie rzeźbione w marmurze i wykonywane z brązu rzeźby i elementy wyposażenia wykonywali dwaj twórcy z Rzeszowa – Marian Szczepaniak i Krzysztof Czarnota.

           Na ścianie prezbiterium widzimy trzy postaci. Centralne miejsce zajmuje figura Pana Jezusa Zmartwychwstałego, która mierzy ponad 4 metry i dominuje w całej kompozycji, a dodatkowo jeszcze wyróżnią ją barwne tło, wykonane z mozaiki ceramicznej. Po jej bokach umieszczono płaskorzeźbione postaci bł. Jana Pawła II oraz patronki parafii – św. Kingi, trzymającej małą makietę kościoła. Cała kompozycja wykonana jest z brązu, a niektóre jej elementy są dodatkowo mocno polerowane, co dodaje całości efektownego blasku i kontrastuje mocno z bielą ściany. Poniżej figury Chrystusa umieszczone jest tabernakulum, zdobione płaskorzeźbionym przedstawienie Baranka Bożego na drzwiczkach.

            Pozostałe elementy wyposażenia utrzymane są w bardzo podobnym stylu i również łączą elementy wykonane z marmuru i z brązu. Na chrzcielnicy widzimy rzeźbioną scenę Chrztu Chrystusa, na ambonie – trzy rzeźbione kłosy zboża a na ołtarzu głównym – postaci dwunastu Apostołów, zgromadzonych wokół Hostii.

           Na ścianach bocznych kościoła zobaczymy dwa obrazy – przedstawienie Miłosierdzia Bożego oraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, obydwa otoczone dekoracją kamieniarską, oraz Stacje Drogi Krzyżowej, z figurami wykonanymi z brązu.

            Kościół św. Kingi stoi wśród zabudowań osiedla, i mimo że jego bryła jest tak wyrazista i masywna, to nie dominuje w pejzażu osiedla i ulic swoimi rozmiarami. Projekt kościoła przewiduje jeszcze budowę wysokiej, prostokątnej wieży, która kiedyś w przyszłości już z daleka będzie jego znakiem rozpoznawczym.