Zofia Jaroszewska

primo voto Niedzielska, secundo voto Friedrich

(25 IX 1902 Irbit na Uralu – 25 IX 1985 Warszawa)

aktorka

biogram

           Ukończyła pensję Zofii Kurmanowej w Warszawie, krótko studiowała grę fortepianową w Konserwatorium Warszawskim, a następnie w Warszawskiej Szkole Dramatycznej. Ukończyła Oddział Dramatyczny przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie, podczas studiów zagrała w filmie Zazdrość i Bożyszcze W. Biegańskiego.

           Po studiach pracowała w teatrach wileńskich, krakowskich i warszawskich. Powróciła do Krakowa i do wybuchu wojny występowała w Teatrze im. J. Słowackiego. Podczas okupacji pracowała jako urzędniczka Elektrowni Miejskiej w Krakowie, po wyzwoleniu nadal występowała na scenach krakowskich.

           Odtwórczyni ról dramatycznych i komediowych, między innymi: Joanna oraz Demeter w Nocy listopadowej, Maria w Warszawiance S. Wyspiańskiego, Raniewska w Wiśniowym sadzie A. Czechowa, Pani Soerensen w Niemcach L. Kruczkowskiego, George Sand w Lecie w Nohant J. Iwaszkiewicza, a także tytułowe w Balladynie oraz Beatrix Cenci J. Słowackiego, Fedrze J.B. Racine'a. Penelopie L.H. Morstina i Elżbiecie, królowej Anglii F. Brucknera. Wykładała w krakowskiej PWST, gdzie została profesorem. Występowała także w Teatrze Telewizji, teatrze radiowym i filmach.

           Po przejściu na emeryturę grała jeszcze gościnnie na deskach Starego Teatru, przyjęła też kilka ról filmowych i telewizyjnych. Była członkiem zasłużonym ZASP-u.

           Pochowana na Cmentarzu Salwatorskim.

kalendarium

1920 – zdała maturę

1921 – studiowała w Warszawskiej Szkole Dramatycznej

1922 - ukończyła Oddział Dramatyczny przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie

1922 – wystąpiła w filmie Zazdrość

1923 – wystąpiła w filmie Bożyszcze

1923 IX 29 – zadebiutowała rolą Elsinoe w Irydionie Zygmunta Krasińskiego na deskach Teatru Polskiego w Wilnie

1923 – 1925 – grała w Teatrze Polskim w Wilnie

1925 – zaczęła występować w Krakowie

1925 - 1926, 1927 - 1939, 1945 - 1946 oraz 1961 - 1974 – grała w Teatrze im.
J. Słowackiego

1938 - otrzymała Złoty Wawrzyn Akademicki PAL

1947 - 1954 – występowała w Miejskich, następnie Państwowych Teatrach Dramatycznych

1952 – odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski

1954 - 1961 – grała w Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej

1962 I 29 – wraz z Leszkiem Herdegenem w plebiscycie "Dziennika Polskiego" okazali się najbardziej lubianymi aktorami krakowskimi

1963 - 1972 - wykładała w krakowskiej PWST

1967 – została profesorem PWST

1972 – przeszła na emeryturę

1979 – wystąpiła w filmie Panny z Wilka A. Wajdy

bibliografia:

Almanach sceny polskiej 1985/86, Tom XXVII, Warszawa 1993

Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000