Aleksander Koniecpolski z Koniecpola
(około 1570 – 1640)
podkomorzyc sieradzki
rodzina
herbu Pobóg, syn Stanisława, dworzanina
poślubił:
1. Zofia Barbara Dembińska z Dembian herbu Rawicz
mieli syna Jana Przedbora
2. Dorota Dembińska z Dembian herbu Rawicz (siostra Zofii)
mieli dzieci:
Jakub rotmistrz
Dorota Barbara
Aleksandra Zofia
Stanisław rotmistrz
Zofia wojewodzina
biogram
Poślubił podkomorzankę Zofię Dembińską, ta jednak odmawiała współżycia z mężem i schroniła się, razem ze swoją siostrą Dorotą, do klasztoru bernardynek na Stradomiu przy kościele św. Agnieszki. Stąd podjęła starania w Rzymie o unieważnienie małżeństwa, co dałoby jej możliwość wstąpienia do zakonu.
Aleksander z grupą zbrojnych napadł na klasztor i po przeszukaniu pomieszczeń za klauzurą porwał obie siostry i wywiózł do rodzinnego Koniecpola. Zofia umarła w połogu, a Aleksander ożenił się z Dorotą.
Napad, uznany za świętokradztwo wywołał ogromne oburzenie i Aleksander został uroczyście ekskomunikowany, wytoczono mu długo ciągnący się proces, w którym został skazany na infamię.
Bernardynki otrzymały tytułem zadośćuczynienia pałacyk Koniecpolskich przy dzisiejszej ulicy Poselskiej, gdzie po latach stanął ich nowy klasztor z kościołem św. Józefa.
kalendarium
1612 IV 17 - porwał z klasztoru bernardynek siostry Dembińskie
1615 - skazany na infamię
1625 - na sejmie została z niego zdjęta infamia