biogram

            Odbył studia muzyczne w konserwatorium warszawskim, kompozytorskie u F. Kiela i H. Urbana w Berlinie. Grę na fortepianie doskonalił u T. Leszetyckiego. Debiutował jako pianista w Wiedniu. Koncertami w Europie i USA zyskał światową sławę.
Był artystą najlepiej opłacanym, pożądanym przez tłumy słuchaczy najsłynniejszych sal koncertowych, jego recitale zaszczycały swą obecnością koronowane głowy Europy.
           Mapa jego podróży koncertowych obejmowała kraje całej Europy, obydwu Ameryk i Południowej Afryki, a także Australię, Nową Zelandię i Tasmanię.
W twórczości kompozytorskiej, utrzymanej w stylistyce neo-romantycznej, hołdował formom klasycznym, nawiązywał do polskiej muzyki ludowej. Do jego uczniów należeli: H. Sztompka, S. Szpinalski, Z. Stojowski.
            Działalność polityczną rozpoczął przed I wojną światową, podejmując (głównie w Stanach Zjednoczonych, gdzie stał się duchowym przywódcą Polonii) akcje na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości. Jako członek Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu podjął działalność polityczną na międzynarodowym forum dyplomatycznym na rzecz odrodzenia państwa polskiego.
           Dzięki jego zaangażowaniu prezydent W. Wilson umieścił sprawę polską w 13 punkcie swego orędzia dotyczącego pokoju po zakończeniu I wojny światowej.
Współorganizował ochotnicze oddziały polskie w USA. Był współzałożycielem, wraz z H. Sienkiewiczem, Komitetu Pomocy Polakom Ofiarom Wojny w Vevey i Polish Relief Fund w Londynie.
           W czasie świąt Bożego Narodzenia 1918 roku przybył do Poznania, co stało się impulsem do wybuchu powstania wielkopolskiego.
           Pełnił funkcję premiera i ministra spraw zagranicznych. Podpisał w imieniu Polski traktat wersalski. Był stałym przedstawicielem Polski w Lidze Narodów. Następnie wycofał się z życia politycznego.
           W czasie II wojny światowej, był przewodniczącym Rady Narodowej w Londynie, pełniącej rolę emigracyjnego parlamentu.
           Odznaczony został między innymi Wielką Wstęgą Orderu Orła Białego, Wielką Wstęgą Orderu Polonia Restituta i pośmiertnie Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.
           W testamencie przekazał UJ część biblioteki i znaczne fundusze, dzięki którym wzniesiono - Collegium Paderevianum.

           Jego imieniem nazwano ulicę w dzielnicy Stare Miasto.